Vandaag is iets gebeurd waar ik zo'n hekel aan heb dat ik heb besloten er een speerpunt van te maken in mijn carrière als freelance ontwerper. Een externe ontwerper had voor een klant waar ik voor werk een shirt gemaakt met een hele grote print op het voorpand. Hartstikke mooi hoor. De samples kwamen binnen en midden op het shirt staat een klassieke spelfout; beatifull in plaats van beautiful. Heel groot. De gemiddelde Nederlander vraagt zich nu af waar ik mij druk om maak. Dat weet ik. Later terwijl ik naar huis rijd valt mijn uitlaat half onder mijn auto uit. Terwijl de uitlaat van mijn auto over het asfalt van de ring schraapt en ik in paniek naar een uitweg zoek zie ik kans over het fietspad een ventweg op te scheuren. Ik kom tot stilstand, kijk onder mijn auto(ik denk altijd meteen dat auto's gaan ontploffen) en vervolgens om mij heen of ik niemand heb meegesleurd. Mijn oog valt op een kleuter die op een driewieler op de stoep staat te kijken naar die rare mevrouw die uit een grasmaaier stapt, want zo klinkt mijn auto inmiddels. Op haar shirtje lees ik: "Day For Day" En nog voor ik de wegenwacht bel, noteer ik het onderwerp waar mijn column over moet gaan. Nengels of Denglish. Engels op zijn Nederlands. Aan deze ontwerpers zou ik willen vragen wat zij dachten? Komt het door zelfoverschatting? Waarom gebruik je anders woorden die je niet controleert, in een taal waarvan je weet dat je die niet 100% beheerst. Of waarom denken zo veel ontwerpers dat ze het engels wel beheersen? Bijvoorbeeld C&A, Koning van de diepzinnige teksten. Een tijdje terug waren zij door een ontwerper een beetje in de problemen gekomen. Ze hadden in het dot-com tijdperk een T-shirtje voor jongens, maatje 92 t/m 140 ofzo, met een tekst in de trant van http://www.bigboys.nl/ of iets in die geest. Nadat mensen ook werkelijk die site hadden ingetikt kwamen ze op een porno website van hebikjoudaar… meneer. Dus vele klachten van ouders, die misschien de site wel onder hun favorieten hadden gezet, maar het uiteraard liever niet op het shirtje van hun kleuter wilden terugzien. C&A moest zich verontschuldigen, en misschien heeft er iemand van de pay-roll geschrapt. Maar dat is een gok. Je voelt je behoorlijk lullig, dat snap ik. Maar het is onbegrijpelijk dat deze ontwerper niet even heeft gecheckt of het niet iets ranzigs was of gewoon al een site die door iemand bezet was. Ik controleer altijd tot in den treuren of iets wel kan, voor er honderden of duizenden van worden geprint. En als het niet in het woordenboek staat, of het is straattaal of jargon of zo, dan google ik het. Google is niet heilig, zinnen met spelfouten worden ook gevonden. Dus dan dubbelcheck ik het en kijk ik hoeveel hits de ene versie van het woord heeft ten opzichte van de andere versie. Ik mag toch aannemen dat de meerderheid het goed heeft. Controleer ook wat voor soort website het is, iets van de overheid is vaak goed. Mocht ik dan nog twijfelen, ik heb een aantal native speakers in de vriendenkring die me wel kunnen corrigeren. Maar als ik echt zou twijfelen zou ik johnsmith at gmail punt com of hotmail punt com mailen. Niet dat ik 'm ken, maar hij bestaat vast wel. En kan misschien beter Engels dan jij. Maar het gaat verder dan spelfouten, een typefout zit in een klein hoekje. Een collega van me, die 3 jaar in Amerika heeft gewerkt en wel enigszins een basis heeft wat betreft het Engels, heeft ooit voor een grote klant een print ontworpen. 20.000 stuks, lekker zomerse tops met een print op het voorpand zowel als het achterpand. Een university-type print. Op het voorpand een badge met een printje en op de rug een heel groot embleem van een verzonnen universiteit, je snapt het. Maar op de badge en op de rugprint stond geen Seattle University, maar Seattle Univesrity. Dankzij de luxe van copy-paste had zowel de badge als de rugprint dezelfde print. Nou hebben na haar ontwerp, nog 6 paar ogen naar de print gekeken, totdat de print in de winkel hing. Heel duidelijk zag je het niet, omdat er niet alleen die tekst stond, maar toen de winkelketen door een oplettende zaterdagwerker op de fout werd geattendeerd kreeg haar baas de 20.000 stuks wel terug in zijn mik. De ontwerpster werd op vakantie opgebeld met het kwade nieuws door hemzelf. Fijne vakantie verder. Tja zoiets kan gebeuren. Maar mensen-ontwerpers ga toch iets bewuster met je vak om. Verrijk jezelf ook eens met een andere taal en poep niet 40 ontwerper per dag eruit van een triest grammaticaal niveau. Zo, dat ben ik kwijt en nu ga ik inpakken morgen lekker op vakantie! Pauline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten