Voetballers bidden niet voor bruun boon'n

Sinds de omroepen in herhaling zijn gevallen geef ik me helemaal over aan het EK. Deels gedwongen omdat Vriendje IEDERE WEDSTRIJD wil zien, en deels ook omdat ik het een mooie sport vind. Maar eerlijk is eerlijk, niet vanaf 18.00u tot aan 22.45u. Dat gaat me weer wat ver, er moet ook pulp gekeken worden in prime-time. Ik heb nu bijvoorbeeld Gossip Girl gemist. Een absolute hit in Amerika. Terug naar het voetbal. Vroeger wilde ik graag doen wat mijn grote broer deed en ik denk dat daaruit ook mijn verbondenheid met voetbal is voorgekomen. Dat het een wereld vol met mannen is, was zo rond mijn 15e een leuke bijkomstigheid. Wat een niet vervelend bijverschijnsel van het EK is, is Studio Sportzomer. Vele fashionista's waarschijnlijk vreemd, maar gezien de grappen en discussies eigenlijk heel erg leuk. Dit toont de man op zijn best. Helemaal in zijn element. Al kijkende denk ik: Daarom is het leuk om met mannen om te gaan. Ze zijn zo grappig en ja soms ook zelfs slim. Behalve Andries Knevel. Dat is niet zo'n goed voorbeeld van de grappige en slimme man. Donderdag zat hij als gast aan tafel bij Jack van Gelder, samen met Ronald Waterreus(oud keeper PSV), Gert-Jan Verbeek(a.s. trainer Feyenoord) en Youp van 't Hek (die geen uitleg nodig heeft). En dan zal ik nu uitleggen wat dit onderwerp met de inhoud van MIXitup te maken heeft. De discussie ging namelijk over een trend in het voetbal. Niet de kleur oranje, maar het feit dat menig speler tegenwoordig zijn religieuze uitingen breed uitmeet op het veld om daar vervolgens de wereld mee plezieren of lastig vallen. De meningen daarover verschillen. De vraag was in elk geval; is het een trend dat steeds meer spelers dit doen en ook steeds opzichtiger of is het toeval dat iedereen zo opzichtig wil laten zien tot wie ze bidden en hoe? Rozenkranzen worden achter de goal gelegd, kruisjes worden gekust, God wordt bedankt na het maken van een goal of het stoppen van een penalty, noem maar op. Hele choreografieen en outfits worden voorbereid met dankwoorden aan God, die dan na het scoren ten tonele worden gebracht. Het gebeurt steeds meer dus kunnen we spreken van een trend. Meneer Knevel, wiens handen je al irriteren zonder dat hij verder nog een punt heeft gemaakt, was van mening dat je als gelovige je toch niet mee laat slepen door een trend, een modeverschijnsel?? Dan begrijpt hij het woord trend niet. Het is namelijk zo dat alles onderhevig is aan onze tijdgeest. En een ander woord voor tijdgeest is mode. Een afspiegeling van onze tegenwoordige tijd. Daarin vind je trends. En ook Godsdienst is daar al eeuwen onderhevig aan. Het lijkt een rare combinatie, mode en religie, maar als je spreekt van tijdgeest en religie zal iedereen zo een aantal voorbeelden op weten te noemen van dingen, binnen welke kerk dan ook, die vroeger anders waren. Goed, gelovig zullen deze voetballers voor het overgrote deel van huis uit zijn, het op deze manier tonen is toch anders dan het ooit eerder was in het voetbal, enkele hardliners daargelaten. Blijkbaar "mag" het weer, zeggen: "I love Jesus". Maar waarschijnlijk gaat het ook weer voorbij en zullen de spelers over een tijdje hun gevoel weer voor zichzelf houden. Net als in de sixties toen Hare Kishna naast een religieus ook een hip fenomeen was (ik moet ze nu wikipedia'en om te weten wat het precies inhoudt). Hoe God himself deze modegril van die gekke mens opvat kan ik niet zeggen. Maar alle moeite van de voetballers ten spijt; Hij is vast niet partijdig.
Pauline