Als Vriendje en ik op vakantie zijn, willen we ons altijd een beetje in de rol van een local wanen. Wat zouden de New Yorkers gaan doen vanavond? Waar eten ze, wat doen ze op zondagmiddag? Waar woont een stel zoals wij, met dezelfde achtergrond en paycheck als wij?
Wat is de real-life equivalent van de dames uit Sex and the City? Een film die overigens in première ging op het moment dat wij op Manhattan rondliepen.
Kortom, when in New York, do as the New Yorkers do.
Lopende door Turtle Bay vroegen wij ons af of hier dan het industrieel ontwerper/ mode ontwerper stel zou kunnen wonen. Het waren knusse appartementen in rustige straten die uitliepen op de west river. Of later, in Greenwich Village waar we een huis te koop zagen staan, een opknappertje. Een sinds wij onze eigen renovatie grotendeels achter de rug hebben, beschouwen wij onszelf nu als experts op bouwval gebied. We tuurden door de ramen, keken naar de bouwvallen die ernaast stonden, beoordeelden de straat en bepaalde de marktwaarde. “Rond de 1 miljoen dollar”, dacht Vriendje. “Nee, 3 of zo!”, dacht ik.
We zagen later dat een huis in die buurt, van dat formaat 9 miljoen dollar moest kosten.
Vervolgens lagen we in het gras van the Great Lawn in Central Park. Om ons heen jonge gezinnen en groepjes vrienden. Ik ben nogal bedreven in het afluisteren dus binnen de kortste keren hadden we het hele sociale netwerk van de yuppies naast ons ontrafeld. Een oud-collega van 1 van de dames uit de social circle kwam met gitzwarte tramp-stamp op haar onderrug even dag zeggen. Haar man en kind zwaaiden van een afstand naar het groepje. Niet voor niets, want zo gauw ze zich weer bij haar man voegde werd mevrouw Tramp-stamp er flink doorheen gehaald. Wel nadat iedereen zich met een grote glimlach joviaal had voorgesteld. Hmm hier wilden wij toch geen deel van uitmaken.
Of tijdens het sushi eten bij Kodoma Sushi, een aanrader op West 45th tussen 8th en 9th avenue. We waren aan het genieten van de lekkerste sushi ooit, toen twee twentysomething vriendinnen aan het tafeltje naast ons plaats namen. Er werd druk van stoel gewisseld. Dan zat de een weer tegenover de ander, om uiteindelijk naast elkaar, kijkend in de richting van de ingang te zitten. Niet veel later kwam nummer 3 binnen. Gillend en zwaaiend met beide handen en de ogen door een geforceerde glimlach dicht geknepen. We schrokken er gewoon van. Dit was beter dan welke high school serie die we ooit hadden gezien. Het enige wat er aan het beeld ontbrak was het gebruik van de afkorting O.M.G. Deze dames zeiden gewoon “ Oh my GOD!” en het bleef niet bij 1 keer. Na al het enthousiasme kwam de opschepperij. Over college, university, classes en serious relationships. Alles was definitely, definitely, definitely.. Dat was smullen. We kwamen erachter dat volgens onze begrippen, deze dames elkaar niet eens aardig vonden. Toch zaten ze daar elkaar te overtreffen. Ook hier pasten we voor.
Totdat we later in een winkel op zoek naar bier in een bruine zak een meisje tegen kwamen die natuurlijk zag dat wij toeristen waren, zoekend naar bier.
Ze sprak ons aan over onze vacation. Met haar Afro-American tintje in een geweldige paarse jurk, een fles alcohol en 2 vriendinnen ging ze op stap. Ze woonde two blocks away en het was nice New York. Ze vroeg ons over waar we vandaag kwamen en wat we deden. Over hoe Nederland was en dat ze ook wel eens naar Europe wilde. Met een echte glimlach wensten we elkaar een leuke avond en trip toe. “O.M.G!” dachten wij. “ She’s our BEST friend.’
Wat is de real-life equivalent van de dames uit Sex and the City? Een film die overigens in première ging op het moment dat wij op Manhattan rondliepen.
Kortom, when in New York, do as the New Yorkers do.
Lopende door Turtle Bay vroegen wij ons af of hier dan het industrieel ontwerper/ mode ontwerper stel zou kunnen wonen. Het waren knusse appartementen in rustige straten die uitliepen op de west river. Of later, in Greenwich Village waar we een huis te koop zagen staan, een opknappertje. Een sinds wij onze eigen renovatie grotendeels achter de rug hebben, beschouwen wij onszelf nu als experts op bouwval gebied. We tuurden door de ramen, keken naar de bouwvallen die ernaast stonden, beoordeelden de straat en bepaalde de marktwaarde. “Rond de 1 miljoen dollar”, dacht Vriendje. “Nee, 3 of zo!”, dacht ik.
We zagen later dat een huis in die buurt, van dat formaat 9 miljoen dollar moest kosten.
Vervolgens lagen we in het gras van the Great Lawn in Central Park. Om ons heen jonge gezinnen en groepjes vrienden. Ik ben nogal bedreven in het afluisteren dus binnen de kortste keren hadden we het hele sociale netwerk van de yuppies naast ons ontrafeld. Een oud-collega van 1 van de dames uit de social circle kwam met gitzwarte tramp-stamp op haar onderrug even dag zeggen. Haar man en kind zwaaiden van een afstand naar het groepje. Niet voor niets, want zo gauw ze zich weer bij haar man voegde werd mevrouw Tramp-stamp er flink doorheen gehaald. Wel nadat iedereen zich met een grote glimlach joviaal had voorgesteld. Hmm hier wilden wij toch geen deel van uitmaken.
Of tijdens het sushi eten bij Kodoma Sushi, een aanrader op West 45th tussen 8th en 9th avenue. We waren aan het genieten van de lekkerste sushi ooit, toen twee twentysomething vriendinnen aan het tafeltje naast ons plaats namen. Er werd druk van stoel gewisseld. Dan zat de een weer tegenover de ander, om uiteindelijk naast elkaar, kijkend in de richting van de ingang te zitten. Niet veel later kwam nummer 3 binnen. Gillend en zwaaiend met beide handen en de ogen door een geforceerde glimlach dicht geknepen. We schrokken er gewoon van. Dit was beter dan welke high school serie die we ooit hadden gezien. Het enige wat er aan het beeld ontbrak was het gebruik van de afkorting O.M.G. Deze dames zeiden gewoon “ Oh my GOD!” en het bleef niet bij 1 keer. Na al het enthousiasme kwam de opschepperij. Over college, university, classes en serious relationships. Alles was definitely, definitely, definitely.. Dat was smullen. We kwamen erachter dat volgens onze begrippen, deze dames elkaar niet eens aardig vonden. Toch zaten ze daar elkaar te overtreffen. Ook hier pasten we voor.
Totdat we later in een winkel op zoek naar bier in een bruine zak een meisje tegen kwamen die natuurlijk zag dat wij toeristen waren, zoekend naar bier.
Ze sprak ons aan over onze vacation. Met haar Afro-American tintje in een geweldige paarse jurk, een fles alcohol en 2 vriendinnen ging ze op stap. Ze woonde two blocks away en het was nice New York. Ze vroeg ons over waar we vandaag kwamen en wat we deden. Over hoe Nederland was en dat ze ook wel eens naar Europe wilde. Met een echte glimlach wensten we elkaar een leuke avond en trip toe. “O.M.G!” dachten wij. “ She’s our BEST friend.’
Pauline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten