Vriendje en ik hebben een tijdje geleden een huis gekocht, en nu na 5 maanden slopen, breken, klussen en sauzen zijn we in de laatste fase, waar ik het meest naar heb uitgekeken. Het afstylen. En stijlen zullen we! Iedere kamer heeft een heus thema met collage. Die heb ik inmiddels al een half jaar liggen en nu is het moment-supreme er toch echt. Ik heb Oosterse sferen en kimono's op de zolder, een levensgrote vakantie foto als trompe l'oeil in de study, een Marrokkaanse badkamer en een traditional-style hotelkamersfeer in de slaapkamer, inclusief walk-in closet en William Morris behang. Vriendje heeft er heel wat werk aan gehad om de electra op orde te brengen. Ieder 'n schakelaar bij het bed voor het wandlampje, uiteraard helemaal in stijl. Een trekschakelaar voor het licht dat en nog nader te bepalen kunstwerk zal belichten. Maar met het bed hebben we een probleem...Ik heb een ernstig dilemma, en eigenlijk is het ook meer een oproep.
Ik wil een hemelbed to suit my fancy. Een druk bewerkt traditional-style hemel bed, een canopy bed, een four poster bed straight from Gone With The Wind.
Maar ik ben milieubewust, van de groene generatie, en ik wil niet bijdragen aan dak- en thuisloze aapjes. In het heel erg kort komt het erop neer dat je illegaal, legaal en duurzaam hout hebt en die laatste moet je uiteraard hebben. De eerste is gemeengoed in Nederland. Ik las dat de helft van het hout het daglicht niet kan weerstaan. Overigens goed om te lezen en te weten. Daarbij, hierlas ik dat 80% van het hout uit Indonesie illegaal gekapt is. Dus bij het lezen van de webpage van een aanbieder van mijn droombed in teak uitvoering kreeg ik het spaans benauwd. De toevoeging: "van een plantage in Indonesie" suggereert dat het dus in een onderhouden en gecontroleerd bedrijf komt. Jammer maar dat blijkt dus niet zo. Althans, het ZEGT niets. Die boeren daar zien een lapje oerwoud, bouwen daar een fabriek naast en hup ze noemen het plantage. Wat illegale handtekeningen verder en het ligt bewerkt bij ons in de winkel.
Ik heb van een inkoper van een grote bekende meubelwinkel in Nederland ooit vernomen dat teak absoluut nooit milieubewust is of dat er rekening gehouden is met de aapjes. Hij gaat regelmatig naar de fabrieken, dus hij ziet het en hij heeft geen geweten, dus dat komt hem prima uit. Sindsdien kan ik niet meer zonder beeld van een zielige aap naar mijn teakhouten tafel kijken. Ik koop nooit meer teak. Bovendien lieve mensen, het is hartstikke passé, maar dat ter zijde.
Nu heb ik een aantal bedrijven gevonden die mijn ideale bed verkopen in Mahonie Ik heb hen benaderd met de vraag of het ook duurzaam was en of zij daar een verklaring of FSC keurmerk of zoiets voor konden voeren. Natuurlijk van niemand antwoord gekregen. Die deleten de e-mail van die linkse rakker natuurlijk meteen. Who cares?
Onder het mom van als het er niet bij staat, zal het ook wel niet zo zijn, moet ik nu toch echt consequent blijven. Dat slaapkamer-thema gaat even in de ijskast. En dan nu maar op pad voor de cubaanse eetkamer; kamerhoge FSC shutters...iemand?
Pauline
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten